HOMA-077 Sa pag-iwas sa ulan, buong magdamag na nagmahal ang hipag sa kanyang bayaw

Ang aking hipag ay napakaganda at mabait. Kahit na laging masasakit ang sinasabi ng kapatid ko sa kanya, lagi niyang tinitiis ito ng tahimik. Dahil doon, nahulog ang loob ko sa aking hipag. Nang makitang hindi ako marunong magluto, dinalhan niya ako ng pagkain. Sa kasamaang palad, umuulan nang malakas at umalis na ang tren, kaya bumalik siya sa aking bahay. Pagtingin sa buo niyang katawan na basang-basa sa tubig, hindi na ako nakatiis sa balangkas ng kanyang katawan at sumugod sa kanya. Pero siguro masyado siyang nagtiis sa kapatid ko kaya nung inalagaan ko siya, tinanggap niya ako ng hindi tumatanggi...